کد مطلب:5362 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:126
نوافل، تحفه معراج
حق تعالی در شب معراج خطاب به رسول گرامی اسلام صلی الله علیه وآله فرمود:
تقرّب نخواهد یافت به سوی من بنده من به چیزی كه محبوب تر باشد در نزد من، از آن چه بر او واجب ساخته ام (یعنی بنده مؤمن به وسیله انجام فرائض كه نماز باشد، در نزد من مقرّب می گردد)، و نیز مقرّب می گردد نزد من، به وسیله اتیان نافله ها. پس به وسیله مداومت در فرائض و نوافل، من دوستش خواهم داشت.
پس چون مورد مهربانی من قرار گیرد، من گوش او خواهم شد، كه با آن خواهد شنید، و من دیده او خواهم شد كه با آن خواهد نگریست، و من زبان او خواهم شد كه با آن سخن خواهد گفت، و من دست او خواهم شد كه با آن كار خواهد كرد. این چنین بنده ای، اگر مرا بخواند، اجابتش می كنم، و اگر از من چیزی سؤال كند، به او عطا خواهم كرد [1] .
تقرّب نخواهد یافت به سوی من بنده من به چیزی كه محبوب تر باشد در نزد من، از آن چه بر او واجب ساخته ام (یعنی بنده مؤمن به وسیله انجام فرائض كه نماز باشد، در نزد من مقرّب می گردد)، و نیز مقرّب می گردد نزد من، به وسیله اتیان نافله ها. پس به وسیله مداومت در فرائض و نوافل، من دوستش خواهم داشت.
پس چون مورد مهربانی من قرار گیرد، من گوش او خواهم شد، كه با آن خواهد شنید، و من دیده او خواهم شد كه با آن خواهد نگریست، و من زبان او خواهم شد كه با آن سخن خواهد گفت، و من دست او خواهم شد كه با آن كار خواهد كرد. این چنین بنده ای، اگر مرا بخواند، اجابتش می كنم، و اگر از من چیزی سؤال كند، به او عطا خواهم كرد [1] .
[1] قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلي الله عليه وآله: «قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مَنْ أَهَانَ لِي وَلِيّاً فَقَدْ أَرْصَدَ لِمُحَارَبَتِي وَ مَا تَقَرَّبَ إِلَيَّ عَبْدٌ بِشَيْ ءٍ أَحَبَّ إِلَيَّ مِمَّا افْتَرَضْتُ عَلَيْهِ وَ إِنَّهُ لَيَتَقَرَّبُ إِلَيَّ بِالنَّافِلَةِ حَتَّي أُحِبَّهُ فَإِذَا أَحْبَبْتُهُ كُنْتُ سَمْعَهُ الَّذِي يَسْمَعُ بِهِ وَ بَصَرَهُ الَّذِي يُبْصِرُ بِهِ وَ لِسَانَهُ الَّذِي يَنْطِقُ بِهِ وَ يَدَهُ الَّتِي يَبْطِشُ بِهَا إِنْ دَعَانِي أَجَبْتُهُ وَ إِنْ سَأَلَنِي أَعْطَيْتُهُ». (كافي، ج4، ص54).